Ørðavík og Ørðavíkslíð

© Styrelsen for Dataforsyning og Infrastruktur
Kristsmynd úr 16. ella 17. øld, funnin saman við øðrum fornlutum við Krambatanga í Ørðavíkslíð. Myndin er goymd í Tjóðsavninum í Hoyvík.
SNR 0637, TJÓÐSAVNIÐ

Ørðavík, umrødd í Hundabrævinum, liggur á suðursíðuni á Trongisvágsfirði og røkkur um Ørðavíkslíð inn í fjarðarbotnin.

Í sjálvari bygdini Ørðavík búgva 30 fólk. Hon er 12 merkur. 8 merkur og 10 gyllin er festijørð, býtt millum tveir festarar. 3 merkur og 6 gyllin er óðalsjørð. Áseyðatalið er 280. Upprunaliga vóru býlingarnir tveir: Við Á og Uppi á Bø. Hóast eingi mjólkineyt eru í Suðuroy, hava tey kálvar í Ørðavík, og har er eisini stórur áhugi fyri seyðahaldi.

Í Ørðavík við Tinggil uppi millum Stovur er gamli tingstaðurin í Suðuroy. Tingið varð seinni hildið innandura í bóndahúsunum Uppi í Stovu í Ørðavík. Skarpheyggjur (av »skarprættari«) og Gálgatangi eru skamt haðani eins og Tjaldavík, har tingmenn gistu í tjøldum sínum. Uttan fyri hesa víkina er tann óbygdi Tjaldavíkshólmur.

Við tað gamla tingstaðið hevur farvegurin eftir hús verið funnin, sum bendir á eitt árstíðarbundið handilspláss í einari natúrligari havn, Krambatanga. Navnið bendir á, at talan var um virksemi hjá týskum ella hollendskum handilsmonnum. Her vórðu eisini funnir fittliga nógvir lutir, eitt nú ein kristsmynd, sum verður mett at vera úr 16. ella 17. øld.

Bønhús var í Ørðavík í miðøld, og í 1966 fekk bygdin eitt nýtt, sum Mortan Winther Poulsen teknaði.

Í Ørðavíkslíð varð umleið ár 1900 gjørdur kirkjugarður. Við Drelnes er havnarlag við einari gamlari saltsilo, sum nú er mentanarhús í kommununi og oynni, SALT.

Á Krambatanga er farstøð til Smyril, sum siglir millum Tvøroyri og Havnina.

Veittrasteinur

Tá ið vegurin millum Ørðavík og Hov varð gjørdur í 1959, stóð ein stórur steinur á leiðini innan fyri Tjaldavíkshólm mitt á tí ætlaðu vegbreytini. Tann danski verkfrøðingurin vildi spreingja steinin við dynamitti. Men vegarbeiðararnir søgdu við hann, at fólk høvdu altíð virt steinin, tí hann skuldi vera íbygdur, og at tær yvirnatúrligu verur, sum búðu í honum, áttu at fáa frið, so at tær ikki hevndu seg. Verkfrøðingurin var ikki pátrúgvin og gjørdi av at spreingja steinin burtur. Eftir at fleiri ferðir var roynt at spreingja, og fjúsið hvørja ferð sløknaði, gavst verkfrøðingurin at enda. Vegurin varð lagdur uttan um steinin í S-skapi, og steinurin stendur har enn.

Les meira

Les meira um oyggjar, býir og bygdir í

  • Annika Y. Skaalum

    (f. 1958) Cand.phil í søgu, hjágrein í stjórnmálafrøði. Lærari á Glasi og Fiskivinnuskúlanum í Vestmanna. Skjalavørður á Tjóðskjalasavninum.